تفاوت بین سیلیکون و فروسیلیکون چیست؟
سیلیکون متالیک و فروسیلیس چیزهای مختلف هستند فرآیند تولید مشابه است، اما فرمول استفاده متفاوت است، و استفاده از محصول نیز متفاوت است. نشانگر دشوار کنترل در سیلیکون فلزی محتوای آهن است، در حالی که فروسیلیس با یک انگشت نسبتا ساده است. از نظر مواد اولیه نیز می توان از فروسیلیس به عنوان عامل آلیاژی در فولادسازی استفاده کرد.
افزودن مقدار معینی سیلیکون به فولاد می تواند استحکام، سختی و الاستیسیته فولاد را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد، نفوذپذیری مغناطیسی فولاد را افزایش داده و از دست دادن پسماند فولاد ترانسفورماتور را کاهش دهد.
این به طور گسترده ای در فولاد ساختاری کم آلیاژ، فولاد چسبیده، فولاد فنری، فولاد بلبرینگ، فولاد مقاوم در برابر حرارت و فولاد سیلیکونی الکتریکی استفاده می شود. اغلب برای تولید سیلیکون تک کریستال یا تهیه آلیاژهای فلزات غیرآهنی استفاده می شود.
هدایت حرارتی فولاد: رسانایی حرارتی بالا می تواند درجه حرارت فلز را در سطح قالب کاهش دهد و در نتیجه تمایل به خستگی حرارتی فولاد را کاهش دهد.
عموماً اعتقاد بر این است که هدایت حرارتی فولاد به محتوای کربن مربوط می شود. هنگامی که محتوای کربن بالا باشد، هدایت حرارتی پایین است. وقتی میزان کربن خیلی کم باشد، سختی و استحکام فولاد کاهش می یابد. بنابراین معمولاً از فولاد کربن متوسط به عنوان قالب کار گرم در تولید استفاده می شود.
تاثیر نقطه بحرانی فولاد: به طور کلی، هر چه نقطه بحرانی فولاد بالاتر باشد، تمایل به خستگی حرارتی فولاد کمتر می شود. بنابراین، مقاومت در برابر خستگی حرارتی مش به طور کلی با افزودن عناصر آلیاژی Cr، W و Si برای افزایش نقطه بحرانی مش بهبود می یابد.
زیرا دمای کار و خواص بار بسیار متفاوت است و غیر ممکن است که هر نوع فولاد قالبی همزمان دارای استحکام حرارتی بالا، مقاومت در برابر سایش، مقاومت در برابر شکستگی، مقاومت در برابر خستگی حرارتی و غیره باشد.
هنگام انتخاب، ما فقط می توانیم روی الزامات عملکرد کلیدی قالب برای اطمینان از اولویت تمرکز کنیم و سپس مواد را با در نظر گرفتن سایر خواص انتخاب کنیم.